Skip to main content

Nieuwe publicatie met DCRA-data

Afgelopen week is er een nieuw artikel verschenen in the British Journal of Surgery waarvoor data (2011 t/m 2018) is gebruikt uit de DCRA: "MRI cT1–2 rectal cancer staging accuracy: a population‐based study". 

De laatste jaren is er veel onderzoek gedaan naar de diagnostische accuraatheid van de preoperatieve MRI voor de agressievere endeldarmtumoren (cT3-4). Voor de oppervlakkig groeiende endeldarmtumoren (cT1-2) is dit veel minder waardoor er op dit moment weinig bewijs beschikbaar is. De populatiestudie waarvan deze week een artikel is verschenen in the Britisch Journal of Surgery maakt niet alleen de kwaliteit van zorg inzichtelijk, maar laat zien dat de diagnostische accuraatheid van de preoperatieve MRI voor de oppervlakkigere endeldarmtumoren tegenvalt. 

De behandeling van endeldarmkanker hangt onder andere af van de preoperatieve MRI. Op basis hiervan wordt de vorm van behandeling besloten: door middel van lokale excisie (kleine ingreep, geen litteken) of TME chirurgie (grote buikoperatie) eventueel in combinatie met chemotherapie en bestraling. Het onderzoek laat zien dat de huidige preoperatieve MRI een deel van de patiënten ‘overstadieerd’. Hiermee bedoelen de auteurs dat een agressievere tumor wordt ingeschat waardoor een deel van de patiënten die een TME-operatie ondergaan (al dan niet in combinatie met chemotherapie en bestraling) ook behandeld kunnen worden door middel van lokale excisie. Dit heeft als voordeel dat de patiënt een minder ingrijpende ingreep moet ondergaan.  

Voor de toekomst is onder andere een gestructureerde en gestandaardiseerde MRI verslaglegging van endeldarmkanker door gespecialiseerde radiologen nodig om de diagnostische accuraatheid van de preoperatieve MRI voor de oppervlakkigere endeldarmtumoren te doen verbeteren. 

Publicatie leest u hier

Zie hieronder de Engelse samenvatting

Background
Adequate MRI‐based staging of early rectal cancers is essential for decision‐making in an era of organ‐conserving treatment approaches. The aim of this population‐based study was to determine the accuracy of routine daily MRI staging of early rectal cancer, whether or not combined with endorectal ultrasonography (ERUS).

Methods
Patients with cT1–2 rectal cancer who underwent local excision or total mesorectal excision (TME) without downsizing (chemo)radiotherapy between 1 January 2011 and 31 December 2018 were selected from the Dutch ColoRectal Audit. The accuracy of imaging was expressed as sensitivity, specificity, and positive predictive value (PPV) and negative predictive value.

Results
Of 7382 registered patients with cT1–2 rectal cancer, 5539 were included (5288 MRI alone, 251 MRI and ERUS; 1059 cT1 and 4480 cT2). Among patients with pT1 tumours, 54·7 per cent (792 of 1448) were overstaged by MRI alone, and 31·0 per cent (36 of 116) by MRI and ERUS. Understaging of pT2 disease occurred in 8·2 per cent (197 of 2388) and 27·9 per cent (31 of 111) respectively. MRI alone overstaged pN0 in 17·3 per cent (570 of 3303) and the PPV for assignment of cN0 category was 76·3 per cent (2733 of 3583). Of 834 patients with pT1 N0 disease, potentially suitable for local excision, tumours in 253 patients (30·3 per cent) were staged correctly as cT1 N0, whereas 484 (58·0 per cent) and 97 (11·6 per cent) were overstaged as cT2 N0 and cT1–2 N1 respectively.

Conclusion
This Dutch population‐based analysis of patients who underwent local excision or TME surgery for cT1–2 rectal cancer based on preoperative MRI staging revealed substantial overstaging, indicating the weaknesses of MRI and missed opportunities for organ preservation strategies.